bokmålsordboka
tur
SUBSTANTIV
Etter svensk, fra fransk (bon) tour ‘(god) vending’
Tur og utur
tur
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, fra gresk tornos ‘sirkel’
Plass i rekkefølge
Passe sin tur i køen
Stå for tur
Gå etter tur
I sin tur
På et visst tidspunkt
I tur og orden
I rekkefølge
Kortere eller lengre reise, ferd, utflukt
Ta en tur til byen, til fjells, utenlands
Gå på tur
Tur-retur eller tur og retur (fram og tilbake)
Bytur, fottur, skitur, utenlandstur
Komme i tur med noe
Komme ut av tur med noe
Hun fikk en tur med drikking igjen
Avgrenset del av dans
Lære alle turene i reinlender
turban
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som tulipan; gjennom tyrkisk fra persisk
Orientalsk hodeplagg for menn, som består av et tøystykke som er viklet om hodet
turbin
SUBSTANTIV
Fra fransk, av latin turbo, genitiv turbinis ‘virvel’
Kraftmaskin med skovlhjul som drives av væske eller gass
nynorskordboka
tur
SUBSTANTIV
Av ture
Leik, leven, lystig liv, ståk
tur
SUBSTANTIV
Av ture
Turen frå flyet, omnen
tur
SUBSTANTIV
Frå fransk (bon) tour ‘(god) vending’
Det skiftar med tur og utur
Dei hadde tur som vann
Ha tur i spel
Ha tur hos jentene
tur
SUBSTANTIV
Fransk tour, frå gresk tornos ‘sirkel’
Plass i rekkjefølgje
No er det min tur
Turen er komen til deg
Passe turen sin
Alt går etter tur
Vente på tur
Innslaga, problema kjem i tur og orden (i rekkjefølgje, etter kvarandre)
Lønsauken vil i sin tur skape større prispress
I sin tur
På eit visst seinare steg
Bytur
Fisketur
Påsketur
Køyre, gå, sykle (seg) ein tur
Ta seg, gjere seg ein tur og sjå på forholda
Gå turar i fjellet
Reise ein tur
Gå på tur
Vere på tur (halde på og reise; skulle til å fare, stå på farten)
Tur og retur el.tur-retur (fram og tilbake)
Gå fleire turar for å hente varene
Enda ein tur
Ein tur med uvêr, sjukdom
Kome i tur, ut av tur med noko
Få alt på (god) tur (att)
Dette er fast tur
Avgrensa del av dans
Lære alle turane i reinlendar
Brukt i namn på dans
Fir(e)tur
Sekstur