wordify
bokmålsordboka
ri
SUBSTANTIV
Norrønt hríð
Anfall, plutselig smerte eller sinnsstemning, raptus
Få en ri
Kort stund
ri, ride
VERB
Norrønt ríða
Sitte på ryggen av et dyr mens det beveger seg
Ri (på) en hest
Ri i galopp
Han rir ikke den dagen han saler (han er sen i vendingen)
Ri inn
Temme, dressere (hest) til ridedyr
Sitte skrevs over noe
Ri på gjerdet, på gelenderet
Ri på hvelvet
I overført betydning:
Dra fordel av
Ri på en motebølge, popularitetsbølge
plage
Jeg tror fanden rir henne
Hva er det som rir deg?
Ri stormen av
Komme gjennom en storm ved å ligge på været; også: overvinne vanskeligheter
rhinskvin, rinskvin
SUBSTANTIV
Vin fra rhinstrøkene
ribb-bein, ribb-ben, ribbein, ribben
SUBSTANTIV
Av norrønt rif ‘ribbein’; egentlig rivbein
sidebein
Være så mager at en kan telle ribbeina
Knekke et ribbein
nynorskordboka
ri
SUBSTANTIV
Norrønt hríð
åtak, brå smerte eller sinnsstemning
Angstri
Føderi
Hosteri
Få ei ri
Kort stund
Ei lita ri
Ei god ri (ei noko lang stund)
Periode med hardt vêr
Frostri
Uvêrsri
ride, ri
VERB
Norrønt ríða
Sitje på ryggen av eit dyr (og styre det framover); ferdast på hesteryggen
Ri (på) ein hest
Ri i galopp
Han rir ikkje den dagen han salar (han er sein i vendinga)
I presens partisipp:
Ridande politi
Ri inn
Temje, dressere til ridedyr
Sitje skrevs over noko; bikke
Ri på gjerdet, gelenderet
Ri på båtkvelven
Ri over (dette på sida)
plage, tyngje
Det rir meg som ei mare
Segle, ferdast på (sjø, bølgje)
Ri (på) ei motebølgje, popularitetsbølgje
Ri for anker (liggje for anker (i storm))
Ri stormen av, ri av ein storm (kome gjennom ein storm med å liggje på vêret; vinne over vanskar)
Om hanndyr: stige opp på hodyr for å gjennomføre paring
ribb-bein, ribbein
SUBSTANTIV
Av riv og bein
sidebein
Bryte eit ribb-bein
Vere så mager at ein kan telje ribb-beina