wordify
bokmålsordboka
aktet, akta
ADJEKTIV
Av akte
Verdsatt, respektert
Være høyt aktet
En aktet familie
akt
SUBSTANTIV
Av latin actus ‘handling’, av agere ‘handle, sette i bevegelse’
handling, virksomhet
seremoni
En kirkelig akt
kjønnsakt; samleie
Bli avbrutt midt i akten
Hoveddel av et skuespill
Et skuespill i fem akter
Bli drept i siste akt
(bilde av) naken modell
Tegne akt
En kvinnelig, mannlig akt
Gå til ordforklaring for "akt"
akte
VERB
Fra lavtysk; av akt
Bry seg om; ta hensyn til
Akt ikke på det han sier
vokte, passe
Akte munnen sin
Hun akter seg for å gjøre det
verdsette, vørde
Akte og ære
Ha til hensikt; tenke
Akte seg til fjells
Hun aktet å protestere mot planen
Det akter jeg ikke å finne meg i
Gå til ordforklaring for "akte"
nynorskordboka
aktande
ADJEKTIV
Presens partisipp av akte
litande, truverdig; aktverdig
Aktande folk
akt
SUBSTANTIV
Av lat. actus ‘handling’, av agere ‘handle, setje i rørsle’
handling, verksemd
seremoni
Ei kyrkjeleg akt
samleie; kjønnsakt
Ta seg eit bad etter akta
Hovudbolk i eit skodespel
Eit skodespel i fem akter
Bli drepen i siste akta
Skriftleg utgreiing; (saks)dokument
Underteikne akta
(bilete av) naken modell
Måle akt
Liggjande akt
akt
SUBSTANTIV
Frå lågtysk
merksemd; ans, gaum
Gje akt på det eg seier
Ta seg i akt
Passe seg
Gjev akt!
Stå i gjevakt
vyrdnad, vørdnad
Halde i akt og ære
akte
VERB
Frå lågtysk; av akt
Bry seg om; anse
Akt ikkje på det han seier
passe; stelle; vakte
Akte munnen sin
Akte buskapen
Akte seg
verdsetje; vyrde
Akte og ære
Esle seg til; tenkje
Ho akta å protestere mot planen
Akte seg til fjells