bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som akt
Skriftlig utgreiing; (saks)dokument
Undertegne akten
En ny gjennomgang av sakens akter
SUBSTANTIV
Av latin actus ‘handling’, av agere ‘handle, sette i bevegelse’
En kirkelig akt
kjønnsakt; samleie
Bli avbrutt midt i akten
Hoveddel av et skuespill
Et skuespill i fem akter
Bli drept i siste akt
(bilde av) naken modell
Tegne akt
En kvinnelig, mannlig akt
SUBSTANTIV
Fra lavtysk
Gi akt på sine omgivelser
Gi nøye akt på det som sies
Ta seg i akt
Passe seg (for noe)
Gi akt!
Stå i givakt
Holde i akt og ære
SUBSTANTIV
Av akter
I akterkant av lasteluka
nynorskordboka
akt
SUBSTANTIV
Frå lågtysk
Gje akt på det eg seier
Ta seg i akt
Passe seg
Gjev akt!
Stå i gjevakt
Halde i akt og ære
akt
SUBSTANTIV
Av lat. actus ‘handling’, av agere ‘handle, setje i rørsle’
Ei kyrkjeleg akt
Ta seg eit bad etter akta
Hovudbolk i eit skodespel
Eit skodespel i fem akter
Bli drepen i siste akta
Skriftleg utgreiing; (saks)dokument
Underteikne akta
(bilete av) naken modell
Måle akt
Liggjande akt
akterkant
SUBSTANTIV
Av akter
I akterkant av framdekket
akterdekk
SUBSTANTIV
Av akter
Bakarste halvdel av eit skipsdekk; til skilnad frå framdekk