wordify
bokmålsordboka
vørde, vøre
VERB
Norrønt virða; beslektet med verdi
akte, respektere
Han blir mindre vørdt enn de andre
Hun vørder ikke noen ting
Ense, bry seg om
Du skal ikke vørde slikt snakk
Hun vørder ikke å svare ham
nynorskordboka
vyrde, vørde
SUBSTANTIV
Norrønt virða
vørding, heidring
Akt(semd)
vyrde, vørde
VERB
Norr. virða, vyrða; av verd
Akte, setje høgt; tykkje mon i
Vyrde framand kultur like høgt som sin eigen
Vyrde seg
Ha omsut for seg sjølv
I pf_pt:
Vyrde gjester!
Vyrde Prinsesse
Anse, bry seg om, ha noko med
Eg vil ikkje vyrde slik slarv
Ho vyrde ikkje å svare meg
vyrdeleg, vørdeleg
ADJEKTIV
Norr. virðiligr adj, virðiliga adv
Som fortener vyrdnad; aktande, heiderleg
Heller stor, monaleg
Ei vyrdeleg gåve
Som har eit lag el ei åtferd som vekkjer age el vyrdnad; høgtidsam
Som adv: skikkeleg, vel
Kome vel og vyrdeleg frå oppgåva
vyrden, vørden
ADJEKTIV
aktsam, omhugsam
Som steller seg skikkeleg; reinsleg