wordify
bokmålsordboka
rause
VERB
Beslektet med ruse
rase, styrte
Rause ut, ned
raus
ADJEKTIV
Norrønt hraustr ‘dyktig, modig’
gavmild, rundhåndet
Være raus med drikkepengene
Raus med lovordene
storsinnet, storsinna
Et varmt og raust medmenneske
nynorskordboka
raust
SUBSTANTIV
Mellomnorsk raust
Berande konstruksjon i hustak med møne; sperreverk
øvre (trekanta) del av gavlvegg
Eit hus med spist raust
møne, takrygg
raust
ADJEKTIV
Norrønt hraustr ‘dyktig, modig’
flink, dugande, modig
Ein raust mann
raus
Ho var raust i matvegen
raustleik
SUBSTANTIV
Av raust
Det å vere raust; dugleik, mot; gjevmilde, sjenerøsitet, offervilje
rauste
VERB
Byggje tak, setje raust på
Rauste eit hus