wordify
bokmålsordboka
rundhåndet, rundhanda, rundhandet, rundhånda
ADJEKTIV
gavmild, raus
nynorskordboka
raust
SUBSTANTIV
Mellomnorsk raust
Berande konstruksjon i hustak med møne; sperreverk
øvre (trekanta) del av gavlvegg
Eit hus med spist raust
møne, takrygg
raust
ADJEKTIV
Norrønt hraustr ‘dyktig, modig’
flink, dugande, modig
Ein raust mann
raus
Ho var raust i matvegen
raustleik
SUBSTANTIV
Av raust
Det å vere raust; dugleik, mot; gjevmilde, sjenerøsitet, offervilje
rauste
VERB
Byggje tak, setje raust på
Rauste eit hus