wordify
bokmålsordboka
raus
SUBSTANTIV
Det å rause
Ta raus
Styrte, rase
I en raus
I en fart
raus
ADJEKTIV
Norrønt hraustr ‘dyktig, modig’
gavmild, rundhåndet
Være raus med drikkepengene
Raus med lovordene
storsinnet, storsinna
Et varmt og raust medmenneske
raushet
SUBSTANTIV
Det å være raus
rause
VERB
Beslektet med ruse
rase, styrte
Rause ut, ned
nynorskordboka
raus
SUBSTANTIV
Av rause
Det å rause; (brå rørsle med) stor fart
I ein raus (i ein fart)
Ta raus (ramle, rase ned)
På ein raus
På slump, på rus, på måfå
raus
ADJEKTIV
Av raust
gjevmild, romhendt, sjenerøs, flott
Vere raus med gåver
raust
SUBSTANTIV
Mellomnorsk raust
Berande konstruksjon i hustak med møne; sperreverk
øvre (trekanta) del av gavlvegg
Eit hus med spist raust
møne, takrygg
raustleik
SUBSTANTIV
Av raust
Det å vere raust; dugleik, mot; gjevmilde, sjenerøsitet, offervilje