wordify
bokmålsordboka
sete
SUBSTANTIV
Norrønt sæti; beslektet med sitte
Plass til å sitte på
Setet på en stol
En buss med 40 seter
Sykkelsete, høysete
Det å sitte som medlem av en forsamling eller lignende
Ta, ha sete i regjeringen
oppholdssted, residens
Hovedstaden er sete for konge, regjering og storting
bak, ende
Være øm i setet
setebelte
SUBSTANTIV
Belte til å spenne seg fast til et sete med
setefødsel
SUBSTANTIV
Fødsel der setet kommer først til syne
setegard, setegård
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: adelig hovedgård
nynorskordboka
set, sett
SUBSTANTIV
Etter tysk Satz; av setje
Det å setje ut
Kavlane kan vare nokre set til
Noko som er sett eller skal setjast ut (i éin gong på ein stad)
Garnset
Stad der ein set eller har sett noko (ut)
Havstrekninga var delt i fleire set
Gjærande masse, deig
Vase av fløytingstømmer
hopp, sprang; rykk
Hunden gjorde eit set fram
Kjenne eit set i kroppen
Med eitt set
Brått
I eitt set
Uavlateleg, utan stans
sete
SUBSTANTIV
Norrønt seta; av sitje
Det å sitje, sitjing
Kveldsete
Det vart ikkje lange seta
Merke etter der ein har sete
Det syner seta etter henne i graset
sete
SUBSTANTIV
Norrønt -seti; av sitje
bak, ende, sess
Sår i seten
berghylle, pall