wordify
bokmålsordboka
sender
SUBSTANTIV
En som sender noe, avsender
Apparat eller anlegg til å sende telegram, radioprogram og lignende med
senderstasjon
SUBSTANTIV
sende
VERB
Norrønt senda
La noe bli tatt og ført (av andre) til det stedet det skal, få av gårde, skikke, frakte, transportere
Sende en delegasjon til Paris
Sende tropper til unnsetning
Sende bud etter en
Sende en til sjøs
Sende et brev
Sende varer med jernbanen
Sende rundt kakefatet
Sende en vennlig tanke
Tenke vennlig (på noen)
kaste, slenge, skyte
Sende en snøball, en kule etter en
Sende en et øyekast (se bort på en)
rette, henvende
Sende en et smil, nikk
La utgå elektromagnetiske bølger, kringkaste, overføre
Det ble sendt et ypperlig program i fjernsynet i går
Stasjonen sender på en annen bølgelengde
nynorskordboka
sende
SUBSTANTIV
Av sende
Sending (1 og 2)
Kløfta reiskap til å sende fram med
sende
SUBSTANTIV
Av sand
Bryne (av sandstein)
sende
VERB
Norrønt senda
La noko(n) bli teke(n) eller ført (av andre) til den staden det skal; frakte, transportere
Sende eit brev
Sende varer med toget
Sende rundt kakefatet
gje
Send meg hammaren
La gå (dra, reise)
Sende barna på skule
Sende ein delegasjon til Oslo
Sende soldatar til fronten
Gje melding om
Sende avbod
Tenkje venleg på
Sende nokon ein venleg tanke
kaste, skyte, slengje
Sende ein snøball, ei kule etter nokon
Sende opp ein satellitt
Sende nokon eit augekast (sjå bort på)
Rette, vende til
Sende ein eit smil, nikk
Springe snøgt; setje av garde
Dei sende etter han
I presens partisipp:
Kom farande
Ho kom sendande ned trappa
La gå ut elektromagnetiske bølgjer; stråle ut, kringkaste, overføre
Fjernsynet sende eit godt program om fuglar i går
Stasjonen sender på ei anna bølgjelengd
Sende ut ei melding over radio