bokmålsordboka
lide, li
VERB
Samme opprinnelse som li betydning fra lavtysk
Utholde nød eller pine, gjennomgå, plages
Lide av tungsinn
Lide for skjønnheten
Lide under ensomheten
Lide av en sykdom
Lide urett
De har lidd mye
Få lide for noe
Lide nød
lidelse
SUBSTANTIV
Det er en lidelse å høre henne synge
Ha store lidelser
Legemlige, sjelelige, nervøse lidelser
Kristi lidelse og død
All verdens lidelse
Hjertelidelse, sinnslidelse, rygglidelse
lidelsesfelle
SUBSTANTIV
Av felle
Person som er i samme vanskelige eller pinlige situasjon som en selv
lidelseshistorie
SUBSTANTIV
Beretning om lidelser
Lidelseshistorien (beretningen om Kristi lidelse og død)
nynorskordboka
li, lide
VERB
Same opphav som li lide frå tyding
Halde ut naud eller pine, gjennomgå, plagast
Få li for noko
Dei har lide mykje
Li døden
Li naud
Li nederlag, urett, eit stort tap
Li av ein sjukdom
Li under einsemda
Tole, fordra; like
Eg kan ikkje li det mennesket
li, lide
VERB
Norrønt líða
Om tid: , skri; vere komen til eit visst tidspunkt
Det lid langt (det er seint)
Det lid til middag, på dag, åt helga
Hausten er liden
Kva lid det? (kva er klokka?)
Det lakkar og lid
Det lid med det skrid (det går, om det går smått)
Når det lid på (om ei stund)
Vere komen langt fram, nærme seg slutten
Det lid med tida, slåtten
Natta lid av (går til endes)
lidenskap
SUBSTANTIV
Frå tysk; av li
Mektig kjensle eller stemning; intens erotisk kjensle; glød; pasjon
Kaste seg inn i arbeidet med lidenskap
Brennande interesse
Ha ein lidenskap for gamle ting
liden
ADJEKTIV
Perfektum partisipp av li
Særleg om tid: gjengen, gått
Førti år var lidne