bokmålsordboka
himla
ADJEKTIV
Forferdelig
Et himla drønn
Brukt som adverb
Dette er himla urettferdig
Det går så himla mye bedre der enn her
himle
VERB
Av himmel
Rette øynene oppover som uttrykk for gudfryktighet, oppgitthet eller lignende; jf himlende
Han himlet med øynene da han hørte prisen
himle
VERB
Legge himling i et hus
Brukt som adjektiv
Et himlet tak
nynorskordboka
himla
ADJEKTIV
Perfektum partisipp av himle
Som har himling
Eit himla tak
himla
ADJEKTIV
Av himmel
Frykteleg, himlande
Eit himla bråk
Brukt som adverb
Himla galen
himlande
ADJEKTIV
Ein himlande storm
Eit himlande hav
Som himlar
Himlande auge
Brukt som adverb: svært
Himlande høgt
Han vart himlande galen
himle
VERB
Jamfør norrønt híma ‘vere sløv eller dorsk, somle’; vel av him og hime
Vere som i halvsøvn; vere tankelaus
Du må ikkje himle deg vekk!