bokmålsordboka
VERB
Fra lavtysk; av styre
Bestyre en skole
Teateret blir bestyrt av teatersjefen
SUBSTANTIV
Person som bestyre noe; styrer, sjef, leder
Bestyreren av samvirkelaget
Bestyrer for museet
nynorskordboka
styrar
SUBSTANTIV
Person som styrer, administrerer noko
Bustyrar
Bladstyrar
Ordstyrar
Skulestyrar
Styraren leier rådsmøta
styr
SUBSTANTIV
I tyding 2 lågtysk stur ‘ror’; av styre
Stell, husleg syssel
Sjølvstyr
Stå for styr og stell heime
Halde styr på
I uttrykk
Gå over styr (gå over ende, ta brått slutt)
Setje over styr
Sløse, øydsle bort
I uttrykk
På styr
Galen, tullete, frå forstanden
styre
SUBSTANTIV
Norrønt stýri
Hjelpemiddel, særleg handtak, til å styre med
Plogstyre
Sykkelstyre
Sitje ved styret
Lyde styret (gå, svinge etter som ein svingar styret)
Det å styre (II,1 og særleg 2); måte å styre (II,1 og særleg 2) på; leiing, makt
Hardstyre
Sjølvstyre
Vanstyre
Kongen sat med styret i landet i 20 år
Ha demokratisk styre
Nemnd, utval, komité, forsamling som styrer noko
Bystyre
Kommunestyre
Skulestyre
Styret for ein bank, eit lag
Sitje i styret
styre
VERB
Norrønt stýra, i tyding 5 innverknad frå I styr
Styre eit skip
Styre stega sine
Styre samfunnsutviklinga
Styre til lands
Styre unna dei verste hola i vegen
Styre unna vanskane
Perfektum partisipp:
Elektronisk styrt bensininnsprøyting
Styre rike og land
Styre huset for ein
Styre verksemda med fast hand
I grammatikk: ta attåt seg, krevje ei viss form av eit tilknytt ord
Til styrer genitiv i norrønt
Styre med
Ordne, stelle med
stagge, tøyme; ha under kontroll
Styre sinnet sitt
No må du prøve å styre deg
Halde ei viss lei; stemne
Båten styrte utover
Gjere bråk, vere uroleg; ståke
Styre og ståke
Ungane styrte seg på låven