wordify
bokmålsordboka
dirigere
VERB
Av latin dirigere, av di- og regere ‘rette, styre’; jamfør di-
Lede eller sende i en bestemt retning
Dirigere trafikken
Dirigere menneskemassene ut av byen
Kommandere over; bestemme, styre
Bli dirigert ovenfra
La seg dirigere av andre
Det er han som dirigerer alt der i huset
Lede kor eller orkester ved framføringen av et musikkverk; lede framføringen av et musikkverk
Dirigere orkesteret
Komponisten dirigerte sitt eget verk
Gå til ordforklaring for "dirigere"
nynorskordboka
dirigere
VERB
Av latin dirigere, av di- og regere ‘rette, styre’; jamfør di-
Leie eller sende i ei viss retning
Dirigere trafikken forbi ulykkesstaden
Styre med påbod; rå over
Ikkje la seg dirigere
Dei ynskjer å sentralstyre og dirigere lærarutdanninga
Leie kor eller orkester ved framføringa av eit musikkverk; leie framføringa av eit musikkverk
Dirigere eit ungdomskor
Dirigere ein symfoni