wordify
bokmålsordboka
trave
SUBSTANTIV
Norrønt trǫf nøytrum flertall eller trefr femininum flertall ‘frynser, tråder’, beslektet med I trase og trevl
fille, lapp
Stakkarslig person
Det var synd på den traven
trave
VERB
Fra lavtysk
Om hest: løpe i trav
Også om rytter: ri i trav
gå, traske, vandre
Trave i butikker
nynorskordboka
trave, tråve
VERB
Frå lågtysk
Om hestar: renne raskt på den måten at venstre framlem og høgre baklem (eller omvendt) lyfter seg samstundes; til skilnad frå galoppere og gå
gå, traske, vandre
Trave i butikkar
tråvêr, tråver
SUBSTANTIV
trå vêrtype, same slags vêr i lang tid
trave
SUBSTANTIV
Kanskje samanheng med norrønt traf n, i fl: ‘frynser, trevlar’ og med I trase
fille, lapp
Stakkarsleg person; krek, larv
Guttrave
Din trave der du er!
Stridig, vrang person; fark, ugagnskråke
Sistpå måtte han gje seg, traven