wordify
bokmålsordboka
mann
SUBSTANTIV
Norrønt maðr, akkusativ mann
Voksen person av hankjønn; mannfolk, kar, fyr
Hvem er den mannen?
Modnes fra gutt til ung mann
Det sitter tre menn og to kvinner i styret
Altmuligmann, hallomann
Være mann for sin hatt (se hatt)
Med tanke på mannlige egenskaper:
Ta motgangen, situasjonen som en mann
Etterstilt i tiltale:
Se deg for da, mann!
Være mann for
Være i stand til
Greie
I uttrykket så menn (egentlig ‘så som de hellige menn vet’) sannelig, virkelig
Jo så menn!
Det har du så menn rett i!
Gift mann, mannlig ektefelle
Miste mannen sin
Ektemann
Person, oftest mann (1), som er med i et (idretts- eller arbeids)lag, mannskap eller følge, soldat
Spille med ti mann på laget
Ha ti mann i arbeid
Alle mann på dekk!
Kjempe mann mot mann
Ankermann, jungmann
Særlig i sammensetninger og faste uttrykk: menneske, individ, person
Formann, menigmann, nordmann, ordensmann, sidemann
Skipet gikk ned med mann og mus
Mannen i gata (se gate)
Den vanlige mann
tilhenger
Nynorsktilhenger; se kvinne
Målmann
Høyremann
Mann og mann imellom
Fra den ene til den andre
Mannemellom
Gå mann av huse
Gå ut alle som en (for å vere med på noe)
I manns minne
Så langt tilbake som folk kan huske
manna
SUBSTANTIV
Gjennom latin, gresk og arameisk fra hebraisk man ‘gave’
I bibelspråk: føde som jødene ved et under fikk i ørkenen
Komme som manna fra himmelen
Søt plantesaft, særlig av mannaask
mannaask
SUBSTANTIV
Asketre i oljefamilien, Fraxinus ornus
mannbjørn
SUBSTANTIV
Bjørn som er farlig for folk
I folketroen: menneske i bjørneham
nynorskordboka
mann
SUBSTANTIV
Norrønt maðr, akkusativ mann
Vaksen person av hankjønn; mannfolk, kar, fyr
Altmoglegmann
Hallomann
Kårmann
I styret sit det tre menn og to kvinner
Mognast frå gut til ung mann
Eg kjenner ikkje den mannen
Med tanke på mannlege eigenskapar
Ta motgangen, situasjonen som ein mann
Vere mann for
Vere i stand til
Greie
Gift mann (1), mannleg ektemake
Ektemann
Mann og kone
Miste mannen sin
Person, særleg mann (1), som er med i eit (idretts- eller arbeids)lag, mannskap eller følgje; soldat
Ankermann
Jungmann
Kjempe mann mot mann
Kollektivt:
Vi var trøytte, alle mann
Alle mann på dekk!
Ha ti mann (el. menn) i arbeid
Særleg i samansetningar og faste uttrykk: menneske, individ, person
Formann
Meinigmann
Nordmann
Ordensmann
Overmann
Sidemann
Den kvite mannen (sjå kvit)
Den vanlege mannen
Mannen i gata (sjå gate)
Skipet gjekk ned med mann og mus (sjå mus)
Det vart 100 kr til manns (på kvar)
Genitiv fleirtal:
Ikkje høyre noka menneskerøyst
Ikkje høyre manna (el. manns) mål
Mann og mann imellom
Frå den eine til den andre
Mannimellom
Gå mann av huse
Gå ut alle som ein (for å vere med på noko)
I manns minne
Så langt tilbake som folk kan hugse
I samansetningar: mannleg tilhengjar
Høgremann
Venstremann
manna
SUBSTANTIV
Gjennom gresk og arameisk frå hebraisk man ‘gåve’
I bibelmål: slags føde som jødane ved eit under fekk i øydemarka
Søt plantesaft, særleg av mannaask
mannaask
SUBSTANTIV
Asketreet Fraxinus ornus
mannalav
SUBSTANTIV
Etande lav som veks mellom anna i Midtausten; Lecanora esculenta