bokmålsordboka
vitalisme
SUBSTANTIV
Filosofisk teori som hevder at organisk liv ikke bare har fysikalske og kjemiske årsaker, men også skriver seg fra en ukjent livskraft
Tro på livet; livsdyrking
vita
SUBSTANTIV
Latin ‘liv’
vitabrød
SUBSTANTIV
Forkorting for vitamin; vita-
Vitaminisert grovbrød
vitalist
SUBSTANTIV
Tilhenger av vitalismen
nynorskordboka
vit, vett
SUBSTANTIV
Norrønt vit; av vite
tenkjeevne; (praktisk) forstand, skjøn; klokskap, omtanke
Få vit
Ha godt vit
Snakke som ein har vit til (oftast: seie (noko) tankelaust)
Bruke vitet
Ta til vitet
Skremme vitet av nokon
Det leita på vitet
Gå frå vitet
Bli galen
Utor von og vit
Meiningslaust
Som etterledd i til dømes:
Fullt medvit; til skilnad frå uvit
vetar, vitar
SUBSTANTIV
Av vite
Person som veit mykje på eit felt; forskar, vitskapskvinne eller vitskapsmann
Allvetar
Samfunnsvetar
vetehug, vitehug
SUBSTANTIV
vetetrong, vitetrong
SUBSTANTIV