wordify
bokmålsordboka
stillhet
SUBSTANTIV
Det å være stille
Det var en forventningsfull stillhet i salen
Bryte stillheten
I all stillhet
I det skjulte, ubemerket
nynorskordboka
stille
SUBSTANTIV
Reiskap til å stille noko med
Stillet på ei fele
I overført tyding: visst huglag
I dag er ho på rette stillet
skothald
Kome på stille
stille
SUBSTANTIV
Av still
Stilt vêr; vindstille
I storm og stille
Båten låg og dreiv i stilla
Det at det ikkje er bråk; ro, togn
Nyte stilla om kvelden
Bryte stilla
stille
VERB
Norrønt stilla; av still
stanse, stemme, stogge
Stille blod
Stille svolten
Stille krøtera (gje krøtera mat)
dempe, lindre
Stille smertene
Refleksivt:
Stormen spaknar
Stormen stillest
Gå varsamt, liste (seg)
Stille seg fram, innpå
Stille seg over golvet
Stille seg innpå nokon
Setje på eit visst punkt; justere, regulere
Stille klokka
Stille forgassaren
Stemme eit instrument
Stille fela
stille
VERB
Frå dansk, med innverknad frå lågtysk stellen; same opphav som stille
Leggje, plassere, setje (på ein viss stad eller måte); stelle
Stille noko frå seg på bordet
Stille saka på hovudet
Stille noko til rådvelde
Stille ein fritt
Stille opp troppane
Stille opp eit reknestykke
Eg har ikkje noko å stille opp (med) mot henne (eg har ingenting eg skulle ha sagt mot henne)
Stille ut varene sine
Gå inn på eller ta ein viss plass; stelle
Stille (seg) som kandidat
Stille seg i brodden for noko
Stille seg i vegen for noko
Stille seg opp ved muren
Stille seg lagleg til for hogg
Stille seg tvilande til noko
Stille ein fritt
Stille til start, til val
Leggje fram; (forme ut og) setje opp; stelle
Stille mannskap, garanti, utstyr
Stille ein diagnose
Stille liste
Setje fram
Stille eit spørsmål
Stille krav
Arte seg
Da stiller saka seg annleis
I perfektum partisipp:
Vere godt, dårleg stilt økonomisk