bokmålsordboka
orke
VERB
Norrønt orka
Orker dere et smørbrød til?
Han orket ikke å reise seg
Jeg orker ikke den fyren
orkester
SUBSTANTIV
Fra gresk opphavlig ‘korets danseplass mellom scenen og tilskuerne i et teater’
Større gruppe av musikere som spiller sammen
Janitsjarorkester, symfoniorkester
orkestergrav
SUBSTANTIV
Fordypning foran scenen der teaterorkesteret sitter
orkesterplass
SUBSTANTIV
Tilskuerplass nærmest scenen og orkesteret
nynorskordboka
orke
SUBSTANTIV
Norrønt orka; av orke
ork
Heimearbeid som spinning og veving; husflid
orke
VERB
Norrønt orka; samanheng med yrke
Ha krefter til; greie, kunne, makte
Ho orka ikkje å reise seg
Eg orkar ikkje meir mas
Et alt du orkar
Ha hjarte til
Han orka ikkje å drepe ei fluge eingong
Vere villig til, gidde, idast
Få orkar å hogge ved no
Det orkar ikkje takk
orkefar
SUBSTANTIV
Kanskje av far
Hardt arbeid; sprengtak
orkester
SUBSTANTIV
Frå gresk eigenleg ‘danseplass for koret mellom scena og tilskodarane’
(stor) gruppe av musikarar som spelar saman; musikklag
Poporkester
Symfoniorkester
Konsert for kor og orkester