bokmålsordboka
ork
SUBSTANTIV
Norrønt orka ‘arbeid, strev’
Det var et ork å lese den boka
Ha ork til å gjøre noe
orkan
SUBSTANTIV
Gjennom nederlandsk, fra spansk huracan, opphavlig et vestindisk ord
Vind med hastighet over 33 m per sekund
Vind av orkans styrke
Det er meldt orkan på kysten
orkesterplass
SUBSTANTIV
Tilskuerplass nærmest scenen og orkesteret
orkester
SUBSTANTIV
Fra gresk opphavlig ‘korets danseplass mellom scenen og tilskuerne i et teater’
Større gruppe av musikere som spiller sammen
Janitsjarorkester, symfoniorkester
nynorskordboka
ork
SUBSTANTIV
Samanheng med orke
Det var eit ork å gjere husarbeidet
Ikkje ha ork til ein spurt
orkan
SUBSTANTIV
Gjennom nederlandsk, frå spansk huracan, opphavleg vestindisk
Svært sterk vind; vind med styrke over 32,6 m/s
Det bles orkan i Nordsjøen
orkester
SUBSTANTIV
Frå gresk eigenleg ‘danseplass for koret mellom scena og tilskodarane’
(stor) gruppe av musikarar som spelar saman; musikklag
Poporkester
Symfoniorkester
Konsert for kor og orkester
orke
SUBSTANTIV
Norrønt orka; av orke
Ork
Heimearbeid som spinning og veving; husflid