wordify
bokmålsordboka
utholdenhet
SUBSTANTIV
Evne til å klare påkjenninger
nynorskordboka
uthald
SUBSTANTIV
Det å halde ut; evne til å halde ut, trott
Det å halde seg lenge; (lang) brukstid; slitestyrke
uthaldsprøve
SUBSTANTIV
uthaldande
ADJEKTIV
Som held ut lenge; seig, sterk, trottig
Vere uthaldande til å arbeide, springe
vedvarande
Ein uthaldande vind
uthaldeleg
Stoda er ikkje uthaldande
uthaldeleg
ADJEKTIV
Som ein kan halde ut med
Varmen er ikkje uthaldeleg