wordify
bokmålsordboka
original
SUBSTANTIV
Av original
Førstehåndsarbeid; noe opprinnelig eller ekte
Brevet er ikke kjent i original, bare i avskrift
Oversettelsen er bedre enn originalen
særling, einstøing
Han er litt av en original
original
ADJEKTIV
Fra latin av origo ‘opprinnelse’
opprinnelig, ekte
En original stradivariusfiolin
Særpreget, underlig
Hun har en original smak
originalitet
SUBSTANTIV
Fra fransk
særpreg, egenart
originalspråk
SUBSTANTIV
nynorskordboka
original
SUBSTANTIV
Av original
Det første, opphavlege i sitt slag; grunntekst
Originalen av brevet finst ikkje, berre i ein kopi
Gjendiktinga er betre enn originalen
Person med særeigen tenkjemåte (og framferd); einstøing, raring, særling
original
ADJEKTIV
Frå latin; av origo
ekte, opphaveleg; sjølvgjord
Original norsk brukskunst
Originale skrifter
Avhandlinga er eit originalt arbeid
rar, særmerkt, underleg, uvanleg
Ho har ein original smak
Eit originalt påfunn
originalflaske
SUBSTANTIV
originalitet
SUBSTANTIV
Frå fransk
Det å vere original eigenart, særpreg, særhått