bokmålsordboka
egenart, eigenart
SUBSTANTIV
Karakteristisk preg; særpreg
Byggverkets egenart
Vår nasjonale egenart
egenartet, egenarta, eigenarta, eigenartet
ADJEKTIV
Ha et egenartet utseende
En egenartet kultur
nynorskordboka
eigenart
SUBSTANTIV
Karakteristisk preg; særmerke
Kulturell eigenart
Lokalprodusert mat med eigenart
eigenarta
ADJEKTIV
Eit eigenarta ganglag
Eit eigenarta kulturlandskap