bokmålsordboka
makelig
ADJEKTIV
Norrønt makligr ‘høvelig’, trolig fra lavtysk; jamfør mak
En makelig stol
Et makelig arbeid
Som adverb:
Ta det makelig
I makelig tempo
lat, sen; som tar det med ro
Han er makelig anlagt
Være makelig av seg
makelighet
SUBSTANTIV
makelighetshensyn
SUBSTANTIV
nynorskordboka
makeleg, makleg
ADJEKTIV
Norrønt makligr ‘høveleg’, truleg frå lågtysk; av mak
Lite slitsam, lett, lettvinn; lempeleg; komfortabel
Eit makeleg arbeid
Ein makeleg stol
Adverb:
Ta det makeleg
roleg, langsam; adverb:
Gå makeleg
Som tek det med ro; lat, sein
Vere makeleg av seg