wordify
bokmålsordboka
galen, gæren
ADJEKTIV
Norrønt galinn, opprinnelig ‘fortrollet’; opprinnelig perfektum partisipp av gale
gal
galenskap, gærenskap
SUBSTANTIV
galskap
nynorskordboka
galen
ADJEKTIV
Norr. galinn, opph ‘fortrolla’; opph pf_pt av gale
Som er frå vitet, frå seg sjølv
Eg trur eg blir galen av dette bråket
Mannen må jo vere sprøyte galen
Te seg som galne
styrlaus, vill, laussleppt; sinna
Galne påfunn
Vere ung og galen
Bli galen på ein for noko
Full og galen
Svært ihuga, huga el hugteken; vill etter
Ho er heilt galen etter han
Han er galen etter å spele fotball
Vere galen etter søtt
Som etterledd i ord som:
fartsgalen, fotballgalen, jentegalen
brunstig
Kua er galen
Som etterledd i ord som:
brundgalen
Ikkje korrekt; feilaktig, ukorrekt, urett, rang
Ta galen lei
Rette og galne svar
Riv ruskande galne opplysningar
Det er noko gale med motoren
Brukt som adverb
Klokka går gale
Dei fór gale i denne saka
Ikkje bra; uheldig, lei, ille
Det er noko gale fatt
Det er for gale at han aldri skulle gifte seg
Gå frå gale til verre
Det heldt på å gå gale på køyreturen
Det er så gale med meg no at eg søv ikkje om nettene
Ulovleg, moralsk klanderverdig
Det er gale å lyge
Dette er gale av deg
Kome på galne vegar
Kva har eg eigenleg gjort deg gale?
Aldri så gale at det ikkje er godt for noko
Ei hending som berre ser uheldig ut, kan likevel føre med seg noko positivt
galenfakte, galnefakte
SUBSTANTIV
I fleirtal: tåpeleg åtferd
galenferd, galneferd
SUBSTANTIV
Vilter eller tåpeleg framferd
galenhovud, galnehovud
SUBSTANTIV
villstyring