wordify
bokmålsordboka
værelse
SUBSTANTIV
Av være egentlig ‘der en er’
rom
Et lite værelse
Store værelser
Værelse til leie
Dele værelse med en
værelsesbetjening
SUBSTANTIV
Person som steller rommene på hotell, stuepike
værelseskamerat
SUBSTANTIV
værelsespike
SUBSTANTIV
Jamfør værelsesbetjening
Ha sommerjobb som værelsespike
nynorskordboka
rom
SUBSTANTIV
Frå romanes ‘mann’
Etnisk gruppe som ein meiner stammar frå det nordlege India
Person som høyrer til rom
rom
SUBSTANTIV
Norrønt rúm
Volum, utstrekning, plass (som noko treng eller fyller); (tilhalds)stad
Det var rom til 45 i bussen
Utstrekning i tre dimensjonar
Det var eit ope rom mellom husa
Utstrekning i tid og rom
Gje gleda rom
Gje rom for noko
Det var ikkje rom for tvil
Vann terreng, hadde framgang
Synet hans vann rom
Som etterledd i:
husrom, olbogerom, pusterom, tomrom
Avdeling, skild del (av hus)
To rom og kjøken
Ei lommebok med fire rom
Som etterledd i:
hanskerom, hotellrom, lasterom, venterom
I bunden form eintal: univers, lufthav
Stire ut i rommet
rom
SUBSTANTIV
Engelsk rum, uvisst opphav
Brennevin laga av saft av sukkerrøyr
rom
ADJEKTIV
Norrønt rúmr
rommeleg; vid, brei
Romme sko
Det var romt mellom husa
Rom tid
Adverb:
(godt og) vel hundre
Romt hundre
open, fri
I rom sjø
Om vind: som er lett å segle i
Segle i rom vind