bokmålsordboka
tøler
SUBSTANTIV
Norrønt tól nøytrum entall ‘redskap’
Greier, ting; redskaper
Pakke sammen tølene sine
nynorskordboka
tøle
SUBSTANTIV
I fleirtal: reiskapar; leiker; utstyr, saker
Pakke saman tølene sine
Ta tølene og gå
Eg skal sjå etter i tølene mine (i sakene mine, i gøymet mitt)
Toskete eller jålete menneske
tøle
VERB
Av tøvle og tøve; med innverknad frå tøl og tøle i tyding 3 med innverknad frå I tylle
Tøle med noko
Tøle seg
Ta seg tid, dryge, bie
Du må tøle litt enno
Så vidt nå (borti), røre lett borti, tylle, tæpe
Tøle borti, nedpå, i hop
Tøle til
Strekke til, vere (så vidt) nok
tølete
ADJEKTIV
Av tøle
toskete, halvtomsete
tøle til
Strekke til, vere (så vidt) nok; Sjå: tøle