wordify
bokmålsordboka
tuske
VERB
Fra lavtysk, samme opprinnelse som tysk tauschen ‘bytte’ og täuschen ‘svike’
Drive byttehandel (ved kjøpslåing og knep)
Tuske til seg noe
tuske
VERB
Lydord, beslektet med tusle
Gå stillferdig, rasle, tusle
Det tusket oppe på loftet
I presens partisipp:
Han kom tuskende i mørket
hviske
tusken
ADJEKTIV
tusket
tusket, tuskete
ADJEKTIV
tuslet
Nedslått, ute av humør
nynorskordboka
tuske
SUBSTANTIV
Natteløping, nattefriing
Gå på tuske
tuske
VERB
Samanheng med tusle og tysje
Lyde veikt av noko(n) som rører seg; rasle, ruske
Det tuskar i halmen
kviskre
Gå smått, rusle, tusle
Halde moro, leike seg, fjase; flikre
Tuske med jentene
ståke, styre, stelle, sysle
Tuske med litt ymist
tuske
VERB
Norrønt tuska; samanheng med tuske med tydingsinnverknad frå kuste
tukte, age
Ta livet av, kverke
Tuske ei rotte
tuske
VERB
Frå lågtysk, same opphav som tysk tauschen ‘byte’ og täuschen ‘svike’
Drive bytehandel (ofte med kjøpslåing og lureri); byte
Tuske til seg ei klokke