bokmålsordboka
snus
SUBSTANTIV
Av snuse
Få snusen i
Få rede på, nyss om
Tobakk i pulverform
Ta seg en pris snus
Fint som snus
(fra svensk) helt fint, storartet
snusfornuft
SUBSTANTIV
Tørr, selvtilfreds, barnslig fornuft
snushane
SUBSTANTIV
Fra lavtysk ‘nesevis person’
Person som stadig er ute etter å få greie på noe
snusk
SUBSTANTIV
Av snuske
Uhederlighet
nynorskordboka
snus
SUBSTANTIV
Tobakk i pulverform
Dra snus gjennom nasen
Leggje snus under leppa
Frå svensk i uttrykket
Heilt fint, storarta
Fint som snus
Einskild klype snus
Ta seg ein pris snus
Ikkje ein snus (ikkje det ringaste)
snus
SUBSTANTIV
Av snuse
Få snusen i (få greie på, høyre nyss om)
snusk
SUBSTANTIV
Av snuske
Tarveleg og uærleg framferd
Fare med snusk
snusdåse
SUBSTANTIV
Dåse til snus