wordify
bokmålsordboka
grann
SUBSTANTIV
Norr. grand; besl med eng. grind ‘knuse’
Svært liten del, smule
Kan du hjelpe meg lite grann?
Hvert bidige grann
Ikke det skapte grann
Absolutt ingenting
Hvert et grann
Alt
Ikke det grann / ikke et grann
Ikke det minste
De hjalp ikke til det grann
grann
ADJEKTIV
Norrønt grannr; beslektet med gran
tynn, smal, fin
Grann tråd
Være grann i målet
nøye
Brukt som adverb: tydelig
Jeg husker så grant den dagen
granne
SUBSTANTIV
Norrønt granni, g- av germansk ge- ‘sammen’, beslektet med islandsk rann ‘hus’
nabo; land eller folk som er nær
Være gode granner
Sverige, grannen vår i øst
grannebygd
SUBSTANTIV
Tilgrensende bygd, nærmeste bygd
nynorskordboka
grann
SUBSTANTIV
Norrønt grand, samanheng med engelsk grind ‘knuse’
Svært liten del, ørlita mengd, smule
Eit grann
Lite grann salt
Ikkje det grann / ikkje eit grann
Ikkje noko
Det hjelpte ikkje det grann
Ikkje det skapte grann
Ingenting
Kvart eit grann
Alt
Dei åt opp kvart eit grann
grann
ADJEKTIV
Norr. grannr; smh med gran
tynn, smal, sped
Grann midje
Vere grann i røysta
nøyen
Ikkje vere så grann om det
Brukt som adverb: tydeleg
Eg kan grant minnast dei søndagsmorgonane
granne
SUBSTANTIV
Norrønt granni, g- av germansk ge- ‘saman’, samanheng med islandsk rann ‘hus’
nabo; land, folk som er nær
Be grannen om hjelp
Dei er gode grannar
Grannen min på lesesalen
Sverige, grannen vår i aust
grannebygd
SUBSTANTIV
Tilgrensande bygd, næraste bygd