bokmålsordboka
rusk
SUBSTANTIV
Av ruske
Få rusk i forgasseren, i øyet
Rusk og rask
Smått avfall og skrap
rusk
SUBSTANTIV
duskregn; (surt vær med) nedbør og vind
I rusk og snøvær
I regn og rusk biter fisken godt
rusk
SUBSTANTIV
Norrønt ruskr
Stort eksemplar av noe
En rusk av en laks
Han var en diger rusk
rusk
ADJEKTIV
Trolig av ruske
Er du rusk?
nynorskordboka
rusk
SUBSTANTIV
Samanheng med ruse
(surt vêr med) nedbør og vind; duskregn
I regn og rusk
rusk
SUBSTANTIV
Norrønt ruskr som tilnamn
Stort eksemplar av noko
Ein rusk av ein laks
Han var ein diger rusk
rusk
SUBSTANTIV
Av ruske
avfall, rask, bos; støvkorn eller liknande
Berre rusk og rask
Få rusk i forgassaren, i auget
rusk
ADJEKTIV
Truleg av ruske
Galen, frå vitet
Er du rusk?
Tullerusk