wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
sleip
ADJEKTIV
Se bøying
Norrønt sleipr
glatt
,
hål
Bakken var sleip etter regnet
lur
,
glatt
En sleip fyr
sleiphet
SUBSTANTIV
Se bøying
Det å være sleip, glatt;
falskhet
, snedighet
sleiping
SUBSTANTIV
Se bøying
Lur, glatt person
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
sleip
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Av sleip
Særleg kollektivt: glatte stokkar eller trestammer til underlag for noko som skal slepast fram;
lunn
slisk
Slags greie til å slepe noko på
Køyre (ein stokk) på sleip (dra ein stokk med berre den eine enden av han på sleden)
sleip
ADJEKTIV
Sjå bøying
Norrønt sleipr
glatt
,
hål
Grusvegen var sleip etter regnet
slimete
Fisken var sleip og glapp or hendene
lur
,
sløg
,
utkropen
Ein sleip fyr
sleipe
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Lag, vedheng som gjer at noko blir sleipt;
slim
Kollektivt: blaute, slimete vokstrar, særleg i vatn
Sleip
sleiping
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Sleip listig person
Lukk