wordify
bokmålsordboka
lekker
ADJEKTIV
Fra lavtysk av lecken ‘slikke’
delikat, velsmakende, utsøkt
Et lekkert måltid
fin, pen, flott
En lekker spisestue
En lekker jakke
En lekker jente
Gjøre seg lekker
Pynte seg; prøve å innynde seg
lekkerbisken
SUBSTANTIV
Av tysk Bisschen ‘liten bit’
godbit
lekkermunn
SUBSTANTIV
Person som er glad i god mat
lekkersulten
ADJEKTIV
Som har lyst på noe godt, fysen
Være lekkersulten
nynorskordboka
lekker
ADJEKTIV
Frå lågtysk av lecken ‘sleikje’
delikat, velsmakande, utsøkt
Eit lekkert måltid
fin, pen, flott
Ei lekker jente
Eit lekkert baderom
Gjere seg lekker
lagom, lugom; snill, føyeleg
Ein lekker hest
Ein lekker unge
lekkerbisken
SUBSTANTIV
Sisteleddet tysk Bisschen ‘liten bit’
godbit
lekkje, lekke
SUBSTANTIV
Jamfør norrønt hlekkir, fleirtal av hlekkr ‘lekk (I)'
Band, kjede av (metall)ringar eller liknande som heng fast i kvarandre; lenke
Lekkja til eit armbandsur
Som etterledd i:
garnlekkje, garnlekke, hundelekkje, hundelekke, jarnlekkje, jarnlekke, jernlekke, jernlekkje, sylvlekkje, sylvlekke, sølvlekke, sølvlekkje
òg i overført tyding: band, hindring
Bryte lekkene
Leggje i lekkjer
Binde (nokon) med jernlekkje, arrestere
I overført tyding: ta vekk fridom
lekke, lekkje
VERB
Av lekkje
Binde, feste med lekkje
Lekke fast
Lekke i hop