wordify
bokmålsordboka
gren, grein
SUBSTANTIV
Norrønt grein
Del av et tre som vokser ut fra stammen; grov kvist
Treets grener
Sage over grenen en selv sitter på
ødelegge noe som er nødvendig eller nyttig for en selv
På den grønne gren
I en god økonomisk situasjon
Noe som minner om en gren; noe som grener seg ut
Den ene grenen på geviret
En gren av elva
Sidelinje av en slekt; jamfør slektsgren
I vår gren av slekta
Undergruppe eller område innenfor vitenskap, sport, språk eller lignende
En gren av matematikken
grene, greine
VERB
nynorskordboka
greina, greint
ADJEKTIV
Som har greiner; som går ut i greiner
Ei greina rot
greina, greint
ADJEKTIV
Greina
Eit greint elvefar
grein
SUBSTANTIV
Norrønt grein; av grei
skikk, orden, greie
Gjere grein på noko
Det er inga grein på han
Opplysning, kunnskap
Gje grein
Gjere grein for seg
grein
SUBSTANTIV
Norrønt grein; samanheng med grine
Del av eit tre som veks ut frå stamma; grov kvist
Bjørka har svære greiner
Sage av den greina ein sit på
Sjølv valde at det går gale med ein
På den grøne greina
I ein god økonomisk situasjon
Noko som liknar på ei grein; noko som greinar seg ut
Greinene på hornet
Ei grein av elva
Ei av fleire nedstigande linjer i ei slekt; jamfør slektsgrein
Den greina som bur i grannebygda
Undergruppe eller område innanfor vitskap, sport, språk eller liknande
Ei grein av kunsten