wordify
bokmålsordboka
gny
SUBSTANTIV
Norrønt gnýr; beslektet med gnu
støy, larm, ståk; bråk fra folkemengde
Høre gnyet fra krigshandlingene
Som etterledd i ord som:
kampgny, våpengny
Intenst mas; oppstyr
Regjeringskriser med støy og gny
knyst; ymt
Jeg vil ikke høre et gny
gny
VERB
Norrønt gnyðja
larme, ståke
mase
Gnåle og gny om noe
nynorskordboka
gny
SUBSTANTIV
Norr. gnýr; smh med gnu
støy, larm, ståk; bråk frå folkehop
Gnyet frå maskinrommet
Gnyet frå opptøyane
Som etterledd i ord som:
kampgny, våpengny
Intenst mas; oppstyr
Gnyet frå alle krisemøta
Det vart så mykje gny om saka
knyst; ymt
Eg vil ikkje høyre eit gny
gny
VERB
Norrønt gnyðja
larme, ståke
Stormen gnyr
mase
Gnåle og gny om noko
mulle; kny; knette
Han gnydde om noko slikt
Gjere noko utan å gny
Det gnydde ikkje i han
gnyst
SUBSTANTIV
Samanheng med gny og knyst
knyst
Ikkje høyre ein gnyst
gnyste
VERB
gnette, kny
Det gnyst(a) ikkje i han