wordify
bokmålsordboka
ymt
SUBSTANTIV
Av ymte
Forsiktig antydning, vink
Hun hørte ikke et ymt om saken
ymte
VERB
Norrønt ymta
Snakke forsiktig om, antyde
Han ymtet om at han ville selge huset
Ymte frampå om noe
nynorskordboka
ymt
SUBSTANTIV
Norrønt ymtr; av ymte
Det å ymte, ymting, uklar tale; noko som er ymta, halvdrege ord
Eg høyrde ymt om det
Eg fekk ein ymt om det
ymting
SUBSTANTIV
Det å ymte; lausleg tale om noko
ymte
VERB
Norrønt ymta
Tale lausleg (om noko); nemne med halvdregne ord; orde frampå; gje vink om
Han ymta om at han kom ein tur
Ymte frampå om noko
Han ymta på at han kom til å slutte snart
Ha ein tanke (om), kjenne på seg
Det var som eg ymta om at det måtte vere så