wordify
bokmålsordboka
gløgg
SUBSTANTIV
Svensk; beslektet med gløde
Varm (jule)drikk av (brenne)vin og/el. vann, sukker, krydder, rosiner, mandler og annet
gløgg
ADJEKTIV
Norrønt gløggr
Skarp, som ser, tenker og forstår raskt, oppvakt
En gløgg fyr
gløggtenkt
ADJEKTIV
snartenkt, skarp
nynorskordboka
gløgg
SUBSTANTIV
Frå svensk; samanheng med glø
Varm (jule)drikk av (brenne)vin og/el. vatn, sukker, krydder, rosiner, mandlar o a
gløgg
ADJEKTIV
Norrønt gløggr
Skarp og snar til å tenkje og fatte; intelligent; lærenæm; observant
Gløgge elevar
Vere gløgg til å ta etter
nøyen, grannsam, var
Ei gløgg vekt
kjenslevar; tilbakehalden, blyg
Kom inn, ikkje ver gløgg!
gløgging
SUBSTANTIV
Gløgg person, skarping
gløggleik
SUBSTANTIV
gløggskap