bokmålsordboka
kjenslevar
ADJEKTIV
nynorskordboka
kjenslevar
ADJEKTIV
Jamfør var
Som reagerer sterkt på ytre påverknad eller inntrykk; finmerkande, følsam
Vere kjenslevar i fingertuppen
Bransjar som er kjenslevare for økonomiske svingingar
Med sterke kjensler; nærtakande, sårbar, følsam
Ein kjenslevar person
Kjenslevare dikt
Som ein unngår å snakke om fordi det kan støyte (nokon); som ein handsamar med diskresjon; ømtolig, ømtolug, delikat
Kjenslevare saker
Diskutere eit kjensevart tema
kjenslevarme
SUBSTANTIV
kjenslevarm
ADJEKTIV
Fylt av kjensler; følsam
Ho var sterk, kjenslevarm og klok
Gravferda vart ei høgtidsam og kjenslevarm stund