wordify
bokmålsordboka
føyk
SUBSTANTIV
Av føyke
føyke
føyke
SUBSTANTIV
drev, fokk
Gå føyken
Gå tapt
Ikke gå som planlagt
Den planlagte ferien gikk føyken
nynorskordboka
føyken
ADJEKTIV
Som fyk lett
Føyken sand
rask, snøgg; livleg
Føykne folk
blid
føyk
SUBSTANTIV
Jf føykje
føykje, fok
Som etterledd i ord som:
snøføyk
Fykande dun eller liknande; fykande fnokk frå plante
føykje, hast, jag
Alt gjekk i ein føyk