wordify
bokmålsordboka
fysak
SUBSTANTIV
Av tysk Sack ‘sekk’
Nedsettende: fyr, kar
En underlig fysak
fysikklærer
SUBSTANTIV
Lærer i fysikk
fysikk
SUBSTANTIV
Av gresk physike (tekhne) ‘natur(lære)’ av physis ‘natur’
Lære om den uorganisk naturens krefter og energiformer
Studere fysikk
Som etterledd i ord som:
astrofysikk, geofysikk, metafysikk
Kroppstilstand, konstitusjon
Ha en god fysikk
fysiker
SUBSTANTIV
Person med fysikk som fag
nynorskordboka
fys
ADJEKTIV
Samanheng med fus
Lett, grei, makeleg
Det er ikkje fyst med dei
Dei har det ikkje for fyst
fysak
SUBSTANTIV
Av tysk Sack ‘sekk’
Nedsetjande: fyr, mann
Ein underleg fysak
fyse
SUBSTANTIV
Norrønt fýsi; av fus
lyst, hug, trå
Renne av seg fysa
fysikar
SUBSTANTIV
Person med fysikk som fag