wordify
bokmålsordboka
fridag
SUBSTANTIV
Dag da en har fri fra arbeid, skole eller andre plikter
Ta seg en fridag
Det er min fridag
fridom
SUBSTANTIV
frihet
fridykker
SUBSTANTIV
Person med fridykking som yrke eller hobby
fridykking
SUBSTANTIV
Svømming under vann med dykkermaske, svømmeføtter og snorkel
nynorskordboka
frid
ADJEKTIV
Norrønt fríðr; samanheng med fred
fager, ven; herleg; glup
Ven og frid
Fride jenter, fargar, bygder
fridag
SUBSTANTIV
Dag da ein har fri frå arbeid, skule eller andre plikter
Ta seg ein fridag
fridom
SUBSTANTIV
Det å ha rett og høve til å gjere, seie og tenkje som ein ynskjer, utan band, restriksjonar eller tvang
Ha fridom til å velje
Fridom under ansvar
Striden for politisk fridom
Fridom til å røyste
Demokratiet er ein heilskap av fridomar og rettar
Som etterledd i ord som:
handlefridom, prentefridom, rørslefridom, trusfridom
sjølvstende, suverenitet; jamfør fridomsdag og fridomskamp
Folket mista fridomen sin
Landet fekk att fridomen sin
Det å ikkje vere i fangenskap; høve til å ferdast fritt
Eit liv i fridom
Det å vere utan; det å sleppe
Fridom frå naud
Fridom frå skulegang
fridomsbrev
SUBSTANTIV
Dokument som slår fast fridom for eit land