wordify
bokmålsordboka
fremmed
ADJEKTIV
Av lavtysk vremede ‘borte, fjernet fra’, jamfør dansk fremmed; beslektet med fram
Som hører til et sted langt borte; utenlandsk; fjern
Bo i et fremmed land
Lære fremmede språk
Ha kunnskap om fremmede kulturer
Fremmede styrker tok seg inn i landet
Ukjent på et sted eller for en person; kommet utenfra
Jeg er fremmed i denne byen
Plassere vilt fremmede mennesker sammen rundt bordet
Brukt som substantiv
En fremmed i bygda
Kjenne seg som en fremmed
Som gjelder eller hører til en annen; uvedkommende
Fremmed eiendom
Komme på fremmede hender
En fremmed ubåt
Som en ikke forstår eller kjenner til; som ligger fjernt fra en; underlig, uvant
En fremmed håndskrift
En fremmed verden
Slikt arbeid er fremmed for meg
En slik tankegang er meg fremmed
Vi er blitt fremmede for hverandre
Som ikke hører til i et bestemt fysisk eller biologisk miljø
Fremmede arter
Fremmede organismer
Brukt som substantiv, i flertall: gjester
Det kom fremmede i går
De venter fremmede
fremmedarbeider
SUBSTANTIV
Etter tysk
Person som for en periode har forlatt hjemlandet sitt for å arbeide i et annet land, særlig på grunn av dårlige forhold i hjemlandet
fremmedfølelse
SUBSTANTIV
Følelse av å være utenfor og isolert; følelse av å være fremmedgjort
Et samfunn preget av angst, avmakt og fremmedfølelse
fremmedelement
SUBSTANTIV
Element som ikke hører til der det er; uvedkommende del
Bygget er et fremmedelement i bybildet
nynorskordboka
framand
ADJEKTIV
Av lågtysk vremede ‘borte, fjerna frå’, jamfør dansk fremmed; samanheng med fram
Som høyrer til ein stad langt borte; utanlandsk; fjern
Bu i eit framandt land
Framande styrkar tok seg inn i landet
Ha innsikt i framande kulturar
Lære framande språk
Ukjend på ein stad eller for ein person; komen utanfrå
Snakke til vilt framande folk
Kjenne seg framand i miljøet
Brukt som substantiv
Han er ein framand i bygda
Som gjeld eller høyrer til nokon annan; uvedkomande
Det er ei framand ku i flokken
Kome på framande hender
Framand eigedom
Som ein ikkje skjønar eller kjenner til; som ligg fjernt frå ein; uvan, underleg
Vere framand med eit arbeid
Dette er framandt for meg
Ei framand verd
Ein framand smak
Du er så framand i røysta
Dei er framande for kvarandre
Som ikkje høyrer til i eit visst fysisk eller biologisk miljø
Framande arter
Framande organismar
Brukt som substantiv, i fleirtal: gjester
Vi ventar framande
Dei fekk framande
framandarbeidar
SUBSTANTIV
Etter tysk
Person som for ein periode har reist frå heimlandet sitt for å arbeide i eit anna land, særleg på grunn av dårlege tilhøve i heimlandet
Dei portugisiske og spanske framandarbeidarane i etterkrigstida
framanddom
SUBSTANTIV
Det å vere framand
Framanddomen i kunsten
framandelement
SUBSTANTIV
Element som ikkje høyrer til der det er; uvedkomande del
Dette dyret er eit framandelement i norsk fauna