wordify
bokmålsordboka
fjord
SUBSTANTIV
Norrønt fjǫrdr; beslektet med fare
Smal innskjæring av havet, ofte omgitt av fjell
Fjordene på Vestlandet
Særlig på Østlandet: større innsjø (for eksempel Tyrifjorden)
Strøk omkring en fjord
Han bor litt lenger inn i fjorden
fjordarm
SUBSTANTIV
gren av en grein; jamfør arm
fjordbotn
SUBSTANTIV
Jamfør botn
Innerste del av en fjord
fjordbunn, fjordbotn
SUBSTANTIV
Jamfør bunn
grunn under vannet i en fjord
nynorskordboka
fjord
SUBSTANTIV
Norrønt fjǫrðr; samanheng med fare
Smal innskjering av havet, ofte omgjeven av fjell
Ro på fjorden
Fare over fjorden
Frå fjell til fjord
Særleg på Austlandet: større innsjø (til dømes Randsfjorden)
Strøk kring ein fjord
Bu inst i fjorden
fjordarm
SUBSTANTIV
grein av ein fjord jamfør arm
fjordbotn
SUBSTANTIV
Jamfør botn
grunn i ein fjord
Finne vrak på fjordbotnen
Inste enden av ein fjord
Bu inni fjordbotnen
fjordbu
SUBSTANTIV
Person som bur ved ein fjord, som er frå ei fjordbygd