bokmålsordboka
ADJEKTIV
Presens partisipp av drive
Som arbeider godt; driftig, dugende
Hun er en drivende jente
Manuset er preget av drivende action
Om musikk: som har en tydelig rytme og energi
De danset til drivende boogiewoogie
drivende, drivendes
ADVERB
Brukt forsterkende: i stor grad; svært, helt
En drivende god historie
En drivende flink fagperson
nynorskordboka
driven
ADJEKTIV
Perfektum partisipp av drive
Som har mykje erfaring; dyktig, øvd
Ein driven snikkar
Vere driven i faget
drivande, drivende
ADVERB
Brukt forsterkande; i stor grad; svært, heilt
Drivande god mat
Drivande våt
driv
SUBSTANTIV
Jamfør driv
Han har mykje driv og energi i spelet
Ein tekst med god driv
drive
SUBSTANTIV
Frå engelsk; samanheng med driv og driv
Kraft som fører til framdrift; driv, motivasjon
Du må ha ein drive for å halde ut
I idrettar som golf og tennis: langt, kraftig slag
Ho slo ein lang drive
gir ein vanlegvis bruker for å køyre framover i bil med automatgir
Setje bilen i drive