wordify
bokmålsordboka
beruse
VERB
Fra tysk; av rus
ruse; gjøre beruset, drukken
Beruse seg i vin
Beruse seg på opium
Berusende drikk
Drikk som inneholder over 2,5 volumprosent alkohol
rusdrikk
Gå til ordforklaring for "beruse"
beruselse
SUBSTANTIV
Det å beruse seg eller være beruset
Drikkemønsteret er preget av beruselse og fyll
Beruselsen gjorde henne ukritisk
beruset, berusa, berust
ADJEKTIV
Påvirket av rusgift, særlig alkohol
Være synlig, overstadig beruset
Kjøre bil i beruset tilstand
I overført betydning: begeistret
Bli beruset av suksessen
Gå til ordforklaring for "beruset"
berusende drikk
Drikk som inneholder over 2,5 volumprosent alkohol; rusdrikk; Se: beruse
nynorskordboka
rusa
ADJEKTIV
Av rus
Påverka av rusgift, full, drukken
rus
SUBSTANTIV
Jamfør svensk målføre på rus ‘på slump’, truleg frå lågtysk
Det å ruse; slump, skjøn
ruse
SUBSTANTIV
Gjennom dansk, frå lågtysk opphav truleg keltisk
Vidjekorg
Fiskereiskap forma som ein utspilt nettpose; teine
ruse
VERB
Av rus
Valde rus, gjere drukken
ølet rusar
I presens partisipp:
Ein rusande drikk
Refleksivt:
Ruse seg
Drikke seg full