wordify
bokmålsordboka
urolig
ADJEKTIV
Som stadig rører på seg
Sitte, stå urolig
Som bråker, støyer
Jamfør bråke
Urolige elever
Skiftende, ustadig
Urolige værforhold
Urolig sjø
engstelig, nervøs
Være urolig for framtiden
Ufredelig, gjærende
Urolige politiske forhold
Et urolig hjørne av verden
urolighet
SUBSTANTIV
Særlig i flertall: strid, vold
Nye uroligheter ved grensen
Raseuroligheter
nynorskordboka
uroleg
ADJEKTIV
Som stadig flyttar eller ledar seg (når ein ikkje skal)
Stå, sitje uroleg
Ha eit uroleg blikk
Som forstyrrar og bråkar
Urolege elevar
Skiftande, ustadig, ustabil
Urolege vêrforhold
Uroleg sjø
Uroleg søvn
Sove uroleg
Om stad: utsett for mykje ferdsle og forstyrring; i folketrua: som er plaga av tussefolk
Merkt av mykje ufred og gjæring
Eit uroleg hjørne av verda
Urolege tider
ottefull, sutfull, utrygg
Vere uroleg for, over noko(n)
Uroleg til sinns