wordify
bokmålsordboka
uroe
VERB
bry, forstyrre
Uroe en som sover
engste
Uroe en med uhyggelig snakk
Refleksivt:
Uroe seg over noe
uroelement
SUBSTANTIV
Forstyrrende element
Hun er et uroelement i klassen
nynorskordboka
uroe
VERB
Skiple freden og roa for; forstyrre, plage, bry
Uroe nokon i middagskvila
Uroe ikkje vognføraren!
Orsak at eg uroar
skiple
Uroe oppstillinga
Gjere uroleg og ottefull
Striden uroar meg
De treng ikkje uroe dykk over dette (ikkje bli urolege)
uroelement
SUBSTANTIV
Noko(n) som valdar uro
Ho er eit uroelement i klassa