wordify
bokmålsordboka
urede
SUBSTANTIV
rot, forvirring, ugreie
Være i urede
uredelig
ADJEKTIV
uhederlig, uærlig
Ha uredelige hensikter
ure
VERB
Av ur
nynorskordboka
uradel
SUBSTANTIV
Av ur-
Adel med svært gammalt adelskap
uralsk
SUBSTANTIV
Av namnet på landområdet Ural i Russland
Samnamn på finsk-ugriske og samojediske språk
uranmile
SUBSTANTIV
uranreaktor
uran
SUBSTANTIV
Frå nylatin av planetnamnet Uranus, gresk uranos ‘himmel’
Radioaktivt, metallisk grunnstoff med atomnummer 92, særleg brukt til å frigjere atomenergi; kjemisk symbol U; jamfør U