bokmålsordboka
unektelig
ADJEKTIV
Han var unektelig den beste av dem
unett
ADJEKTIV
En unett kjole
unevnelig
ADJEKTIV
En unevnelig angst
Spøk. som ikke kan nevnes av sømmelighetshensyn; spøk. oftest som substantiv:
Reparere sine unevnelige (underbuksene sine)
unevnt
ADJEKTIV
Ikke nevnt (ved navn)
Hvem som stod bak, skal være unevnt
nynorskordboka
une
SUBSTANTIV
Jamfør norrønt unað n; av une
Det følgjer slik une med henne
Ikkje ha une i seg (til å vente)
Ha une til noko
une
VERB
Norrønt una; samanheng med ven og venn
Like seg (godt), trivast
Han uner ikkje (å vere) der
Kua vil ikkje une
Une seg
Trivast
Slå seg til ro; ha tolmod; ha ro i seg
Han uner ikkje heime lenger
Ikkje une å vente med noko
Ha lyst til; idast, gidde
Ikkje une å gjere noko
unekteleg
ADJEKTIV
Ikkje til å nekte; tvillaus, opplagd
Det er unekteleg ikkje lett
unelaus
ADJEKTIV
Utan une særleg: rastlaus, utolmodig