wordify
bokmålsordboka
troende, truende
ADJEKTIV
Om person i forbindelsen
Være troende til noe
Være i stand til
truende, trugende
ADJEKTIV
Av true
Som ser farlig ut, som gir inntrykk av en farlig utvikling
Truende uværsskyer
En truende mine
Livstruende
tro, tru
VERB
Norrønt trúa; beslektet med tro og tru
Være nesten sikker på, anta, mene, forestille seg
Jeg tror det blir regn
Du skal vite, ikke tro
Det er bare noe du tror
Jeg skulle tro det ville hjelpe litt
Du kan tro det smakte godt
Det hadde jeg ikke trodd om deg
Ha tiltro til, stole på
En skal ikke tro alt en hører
Jeg trodde ikke mine egne øyne
Tro på det gode i menneskene
Tro det den som vil
De trodde henne på hennes ord, på hennes ærlige ansikt
Refleksivt:
Tro seg til
Ha nok selvtillit for å ta på seg en oppgave
Føle seg sikker på, være overbevist om (at noe fins)
Tro på Gud, på det evige liv
Tro på julenissen
I absolutt bruk:
Den som tror (dvs. på Gud), skal ha evig liv
I infinitiv for å uttrykke tvil (forkorting av mon t- eller skal t-):
Tro om det blir regn?
Blir det regn, tro?
true
VERB
Norrønt þrúga; beslektet med trykke
Tvinge eller plage ved hjelp av skremsler, komme med trusler
True noen med kniv, med juling
True med streik
True noen til å bli med
De følte seg truet på livet
True til seg penger
True med neven (hytte til, etter)
True i seg (tvinge i seg)
Utgjøre en trussel for, se faretruende ut
Fienden truer landet
Flere hus var truet av brannen
Taket truer med å dette ned
Et lavtrykk truer det gode været
nynorskordboka
truande
ADJEKTIV
Presens partisipp av tru
Som trur; særleg: religiøst overtydd, omvend, gudfryktig
Truande folk
Dei truande
Som ein må tru på; påliteleg; truleg; tenkjeleg
Ein truande kar
Truande vitnemål
Det er lite truande
Som ein kan vente noko av
Han er truande til litt av kvart
Substantivisk bruk:
Stå til truande
Vere å tru på (utan at ein har prov)
Ta til truande
Bestemme seg for å tru på (noko(n)), ta (nokon) på ordet
truande, trugande
ADJEKTIV
Presens partisipp av true
Som trugar, skremmer, pressar
Ha ei truande framferd
Opptre truande mot nokon
Som trugar, er ein fare
Truande brattheng, skyer, fare
Som er truga, utsett for fare
Stoda er truande
tru
VERB
Norrønt trúa; samanheng med tru og tru
Halde for sannsynleg, vere nesten sikker på, gå ut frå, meine, tenkje (seg), førestille seg
Eg er ikkje viss, men eg trur det er han
Eg trur han er svensk
Du skal vite, ikkje tru
Alle trur eg er rik
Ingen skulle tru at ho er bestemor
Eg trur det blir regn
Eg trur eg prøver (eg vil (jammen) prøve)
Dette er berre noko du t-r
Tru (altfor) godt om ein
Dette hadde eg ikkje trudd om deg
Han er vel ein 50 år, skulle eg tru
Moro ja, eg skulle da tru det (det skal vere visst)
Det kan ein da ikkje tru (det kan vel ikkje vere tilfellet, kan vel ikkje skje)
Du må (el. kan) tru ho vart sint (du store min kor sint ho vart)
Skal tru om han kjem? (eg lurer på om han kjem)
Er det sant, skal tru? (jamfør tyd. 5)
Ha tiltru til, lite på
Eg trur ikkje på det ho seier
Eg trudde ikkje mine eigne auge
Tru på det ein driv med
Tru på fri konkurranse
Trur du meg ikkje?
Tru ein på hans ord
Han er ein svikar, tru du meg!
Ho trur seg ikkje til å ta oppgåva
I religiøst mål: (vere viss på at Gud finst og) ha full tillit til Gud og hans nåde (jf òg I truande 1)
Tru på Gud
Ha vanskeleg for å tru
(over)late i tillit, fortru
Jamfør trudd
Tru nokon til å passe huset
Tru seg
Ha sjølvtillit; våge
Vere overtydd om (at noko finst), ha visse (om)
Tru på ein gud (jamfør tyd. 2)
Tru på ufoar
Tru på julenissen
fortru
Tru seg til ein
Brukt i infinitiv for å uttrykkje uvisse (forkorting av skal tru, må tru):
Tru om han kjem?
Kjem han, tru?
true, truge
VERB
Norrønt þrúga
Tvinge, nøyde, presse (nokon) med hjelp av skremsler eller hard pågang; kome med trugsmål (mot); gjere redd (med vilje), skremme
Truge ein med kniv, med represaliar
Truge ein til å bli med
Truge med streik, med å gå av
Truge til seg pengar
Truge pengar av ein
Truge seg fram
Han både lokka og truga
Hytte (som trugsmål)
True med neven, handa
nøyde, tvinge
True i seg maten
True på ein varer
Dei laut trugast til bords
Vere ein (nær) fare (for); verke farleg (for)
Fienden trugar landet
Landet er truga av krise
Fleire hus var truga av brannen
Stoda hans er truga
Sigeren var aldri truga
Det trugar med regn
Truge med
Upers: sjå ut til eller vere nær ved
Huset trugar med å rase saman